Donderdag

Triiingggg! Bam! ‘Zucht.’ Ik snap best dat mijn wekker een minderwaardigheidscomplex heeft. Hij heeft niet een heel goed leven bij mij. Hij maakt mij namelijk duidelijk dat het weer tijd is dat ik mezelf weer uit mijn o zo heerlijke bedje moet slepen. En daar word ik over het algemeen niet heel vrolijk van.



Met een duf hoofd kleed ik mezelf aan en strompel naar beneden. Ik werk het door m’n tante klaargezette ontbijt naar binnen, pak het door m’n oom klaargemaakte brood uit de koelkast en hobbel weer naar boven om mijn dufheid weg te werken en m’n spullen pakken. Vervolgens race ik naar de bus om hem maar net te halen. In de bus neem ik nog even mijn presentatie van vandaag door.

Na een college waar ik het onderwerp niet meer van weet, die presentatie en een uur hoofd breken over wat voor beroep ik mijn klasgenoten zie doen, was het tijd voor de schoonmaak. Bij gebrek aan geld zijn wij als studentjes gedoemd om alle mogelijke randjes en hoekjes stofvrij te maken. Dit onder streng toezicht van de conciërge. Gelukkig kon ik hem op tijd overtuigen dat alles toch echt brandschoon was.

Ik was net op tijd op dispuut voor het eten en nadat ik alle ins en outs van afgelopen week uitgebreid met m’n vereniging-moeder besproken had(daar heb je moeders voor), hadden we kring. Stel je even voor: 4 mannen, chocola en ik… We zijn in 3 uur dan ook niet verder gekomen dan veel rare gesprekken en het ‘hoe-gaat-het-rondje’. Ik ging deze avond een keer niet naar de borrel, maar ben gezellig een nachtelijke bos/duinwandeling in Wassenaar gaan maken met een vriend. Het is mooi helder weer en de sterren waren goed zichtbaar, in tegenstelling tot het pad.

Na een paar uur wandelen en kletsen ben ik toch maar weer afgezet bij ‘moeders’, waar ik zou slapen. Daar werd ik enthousiast begroet door een paar van haar huisgenoten. Ze waren bezig met elkaar uit te moorden op de Xbox en k plofte erbij op de bank. Het werd steeds later en er gingen steeds meer mensen slapen. Toen ik overbleef met de grote verliezer zou hij mij wel even leren hoe ik hem moest afknallen. Na 6 potjes kreeg ik het een beetje door en tegen vijf uur was ik een ‘waardig’ tegenstander. Ach, won hij ook eens.

Toen ik uiteindelijk nagenietend van de dag in bed lag bedacht ik me dat ik het zelden 24 uur lang volhoud op donderdag. En dat mijn wekker over 4 uur al weer zou gaan.